Saturday, July 14, 2012

Yet Another Drama

On July 4th a false move by mama with the car seat ended up with Gabriel sprawled out on the living room floor. Later that day he gave whimpers whenever his diapers were changed, but we didn’t know where he was hurt; my best guess was lower back. Since we had a doctor’s appointment for the next day, we waited for that to have him checked out.

The doctor couldn’t find anything wrong, and thought whatever it was must be minor. His moving of Gabriel’s hip joints and flexing his knees drew nary a peep out of him. Within a day Gabriel quit objecting to diaper changes altogether and we were glad that his minor injury was apparently healed.

Yesterday (Fri. July 13th) mama noticed that the area above Gabriel’s right knee looked swollen as compared to the left knee. (I’m sure the 2nd coming would have occurred before I noticed it.) So today we took him in to check it out, and an x-ray showed that his right leg was broken just above the knee. With so much time having passed, it was already healed together crooked. The orthopod felt that Gabriel might not survive re-breaking the leg etc, including general anesthesia, so she simply put a cast on his leg as is, which he is expected to have on for at least three weeks (changed weekly).
She assured us that infant’s bones are able to remodel themselves and straighten themselves out over time.

I had already concluded that Gabriel has a high pain tolerance (or a low sensation of certain pains?), but I didn’t know that it was off the charts. It makes you wonder what he is experiencing when he screams during seizures.


When the intern orthopedist was referring to the head doctor, he referred to her as both “he” and “she”. That is a common English slip-up, as local languages don’t mark gender in the 3rd person pronoun. In this case I found it a bit more humorous, as the head doctor – whose sex the intern didn’t seem to know – turned out to be his own wife.

Not Getting Stronger

Gabriel’s overall condition seems slightly weaker than at last report. He is still eating solids, but since he now chokes on milk, we can’t give him that to wash down the food. Most of his non-seizure time is spent sleeping.


Link of the Week: Alien Abduction

Alien abduction from A to Z in a two hour talk, history and phenomenon. If you can absorb this, you will know about 95% of the overview of so-called alien abduction phenomenon - by Dr. Karla Turner:
Why do many Christians believe the Alien phenomenon is demonic? – Outstanding presentation by Guy Malone


Weer een drama

Op 4 juli maakte mama een verkeerde beweging met het autozitje zodat Gabriel op de vloer van de woonkamer belandde. Later op de dag jammerde hij steeds bij het verschonen van zijn luiers, maar we wisten niet waar het pijn deed; ik dacht in de lage rug. Aangezien we de volgende dag een afspraak met de specialist hadden wachtten we maar af tot de afspraak.

De specialist kon niets vinden en concludeerde dat, als er al iets mis was, het een kleinigheid was. Toen hij Gabriels knietjes en heupjes manipuleerde en boog gaf hij geen kik. Binnen een dag protesteerde hij al helemaal niet meer bij het verschonen van zijn luier en wij waren blij dat zijn kleine letsel blijkbaar over was.

Gisteren (vrijdag 13 juli) zag mama dat de streek net boven Gabriels rechterknie dikker was dan links. (Ik weet zeker dat de wederkomst al achter de rug zou zijn voordat ik het had gezien). Dus vandaag hebben we hem naar het ziekenhuis gebracht, en op de röntgenfoto was te zien dat zijn rechterbovenbeen net boven de knie was gebroken. Omdat er al zoveel tijd was verstreken was het al krom aan elkaar gegroeid. De orthopeed was bang dat Gabriel algehele narcose niet zou overleven, dus wilde ze het bot niet opnieuw breken, zetten, en een paar dagen met gewichten behandelen. Ze zei dat botten van kleine kinderen in de loop der tijd zichzelf corrigeren en rechter worden. Ze heeft dus Gabriels been zonder het te zetten in het gips gedaan. Zijn been moet minimaal drie weken in het gips maar het gips wordt wel elke week vervangen.

Ik was al eerder tot de conclusie gekomen dat Gabriel een hoge pijngrens heeft (of dat zijn hersenen bepaalde soorten pijn slecht registreren?), maar ik wist niet hoe extreem hoog zijn pijngrens was. Je vraagt je af wat hij wel niet voelt als hij krijst tijdens een epileptische aanval.

Toen de zaalarts/orthopeed in opleiding het over zijn hoofd, de specialist, had, zei hij eerst een paar keer “hij” en toen “zij”. Deze taalfout wordt vaak gemaakt in het Engels omdat de talen hier geen onderscheid maken tussen mannelijk en vrouwelijk in het persoonlijk voornaamwoord in de derde person enkelvoud. Maar in dit geval was het wel vermakelijk omdat de specialist – over wiens geslacht de zaalarts schijnbaar twijfelde  – zijn eigen vrouw bleek te zijn.

Niet sterker

Gabriel is iets verzwakt ten opzichte van de vorige aflevering. Hij eet nog wel, maar verslikt zich teveel in zijn melk zodat hij geen melk meer drinkt. Het grootste gedeelte van zijn epilepsievrije tijd brengt hij slapend door.

Link van de Week: ontvoeringen door buitenaardse wezens

Ontvoeringen door buitenaardse wezens van A tot Z in een presentatie van twee uur over het verschijnsel en de geschiedenis ervan. Als je dit in je op kunt nemen weet je 95% van de hoofdzaken van zogenaamde ontvoeringen door aliens – door Dr. Karla Turner:
Waarom geloven zoveel christenen dat buitenaardse wezens demonen zijn? – een uitstekende presentatie door Guy Malone

No comments:

Post a Comment